Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
halte ein
du
hältst ein
er/sie/es
hält ein
wir
halten ein
ihr
haltet ein
sie/Sie
halten ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hielt ein
du
hieltest ein; hieltst ein
er/sie/es
hielt ein
wir
hielten ein
ihr
hieltet ein
sie/Sie
hielten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingehalten
du
hast eingehalten
er/sie/es
hat eingehalten
wir
haben eingehalten
ihr
habt eingehalten
sie/Sie
haben eingehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingehalten
du
hattest eingehalten
er/sie/es
hatte eingehalten
wir
hatten eingehalten
ihr
hattet eingehalten
sie/Sie
hatten eingehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einhalten
du
wirst einhalten
er/sie/es
wird einhalten
wir
werden einhalten
ihr
werdet einhalten
sie/Sie
werden einhalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingehalten haben
du
wirst eingehalten haben
er/sie/es
wird eingehalten haben
wir
werden eingehalten haben
ihr
werdet eingehalten haben
sie/Sie
werden eingehalten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einhalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
halte ein
du
haltest ein
er/sie/es
halte ein
wir
halten ein
ihr
haltet ein
sie/Sie
halten ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingehalten
du
habest eingehalten
er/sie/es
habe eingehalten
wir
haben eingehalten
ihr
habet eingehalten
sie/Sie
haben eingehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einhalten
du
werdest einhalten
er/sie/es
werde einhalten
wir
werden einhalten
ihr
werdet einhalten
sie/Sie
werden einhalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingehalten haben
du
werdest eingehalten haben
er/sie/es
werde eingehalten haben
wir
werden eingehalten haben
ihr
werdet eingehalten haben
sie/Sie
werden eingehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hielte ein
du
hieltest ein
er/sie/es
hielte ein
wir
hielten ein
ihr
hieltet ein
sie/Sie
hielten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingehalten
du
hättest eingehalten
er/sie/es
hätte eingehalten
wir
hätten eingehalten
ihr
hättet eingehalten
sie/Sie
hätten eingehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einhalten
du
würdest einhalten
er/sie/es
würde einhalten
wir
würden einhalten
ihr
würdet einhalten
sie/Sie
würden einhalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingehalten haben
du
würdest eingehalten haben
er/sie/es
würde eingehalten haben
wir
würden eingehalten haben
ihr
würdet eingehalten haben
sie/Sie
würden eingehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einhalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
halte ein; halt ein
ihr
haltet ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einhalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
