Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lade ein
du
lädst ein
er/sie/es
lädt ein
wir
laden ein
ihr
lad(e)t ein
sie/Sie
laden ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
lud ein
du
ludst ein; ludest ein
er/sie/es
lud ein
wir
luden ein
ihr
ludt ein
sie/Sie
luden ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingeladen
du
hast eingeladen
er/sie/es
hat eingeladen
wir
haben eingeladen
ihr
habt eingeladen
sie/Sie
haben eingeladen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingeladen
du
hattest eingeladen
er/sie/es
hatte eingeladen
wir
hatten eingeladen
ihr
hattet eingeladen
sie/Sie
hatten eingeladen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einladen
du
wirst einladen
er/sie/es
wird einladen
wir
werden einladen
ihr
werdet einladen
sie/Sie
werden einladen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingeladen haben
du
wirst eingeladen haben
er/sie/es
wird eingeladen haben
wir
werden eingeladen haben
ihr
werdet eingeladen haben
sie/Sie
werden eingeladen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einladen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lade ein
du
ladest ein
er/sie/es
lade ein
wir
laden ein
ihr
ladet ein
sie/Sie
laden ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingeladen
du
habest eingeladen
er/sie/es
habe eingeladen
wir
haben eingeladen
ihr
habet eingeladen
sie/Sie
haben eingeladen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einladen
du
werdest einladen
er/sie/es
werde einladen
wir
werden einladen
ihr
werdet einladen
sie/Sie
werden einladen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingeladen haben
du
werdest eingeladen haben
er/sie/es
werde eingeladen haben
wir
werden eingeladen haben
ihr
werdet eingeladen haben
sie/Sie
werden eingeladen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
lüde ein
du
lüdest ein
er/sie/es
lüde ein
wir
lüden ein
ihr
lüdet ein
sie/Sie
lüden ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingeladen
du
hättest eingeladen
er/sie/es
hätte eingeladen
wir
hätten eingeladen
ihr
hättet eingeladen
sie/Sie
hätten eingeladen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einladen
du
würdest einladen
er/sie/es
würde einladen
wir
würden einladen
ihr
würdet einladen
sie/Sie
würden einladen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingeladen haben
du
würdest eingeladen haben
er/sie/es
würde eingeladen haben
wir
würden eingeladen haben
ihr
würdet eingeladen haben
sie/Sie
würden eingeladen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einladen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lade ein; lad ein
ihr
ladet ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einladen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
