Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lege ein
du
legst ein
er/sie/es
legt ein
wir
legen ein
ihr
legt ein
sie/Sie
legen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
legte ein
du
legtest ein
er/sie/es
legte ein
wir
legten ein
ihr
legtet ein
sie/Sie
legten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingelegt
du
hast eingelegt
er/sie/es
hat eingelegt
wir
haben eingelegt
ihr
habt eingelegt
sie/Sie
haben eingelegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingelegt
du
hattest eingelegt
er/sie/es
hatte eingelegt
wir
hatten eingelegt
ihr
hattet eingelegt
sie/Sie
hatten eingelegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einlegen
du
wirst einlegen
er/sie/es
wird einlegen
wir
werden einlegen
ihr
werdet einlegen
sie/Sie
werden einlegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingelegt haben
du
wirst eingelegt haben
er/sie/es
wird eingelegt haben
wir
werden eingelegt haben
ihr
werdet eingelegt haben
sie/Sie
werden eingelegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einlegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lege ein
du
legest ein
er/sie/es
lege ein
wir
legen ein
ihr
leget ein
sie/Sie
legen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingelegt
du
habest eingelegt
er/sie/es
habe eingelegt
wir
haben eingelegt
ihr
habet eingelegt
sie/Sie
haben eingelegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einlegen
du
werdest einlegen
er/sie/es
werde einlegen
wir
werden einlegen
ihr
werdet einlegen
sie/Sie
werden einlegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingelegt haben
du
werdest eingelegt haben
er/sie/es
werde eingelegt haben
wir
werden eingelegt haben
ihr
werdet eingelegt haben
sie/Sie
werden eingelegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
legte ein
du
legtest ein
er/sie/es
legte ein
wir
legten ein
ihr
legtet ein
sie/Sie
legten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingelegt
du
hättest eingelegt
er/sie/es
hätte eingelegt
wir
hätten eingelegt
ihr
hättet eingelegt
sie/Sie
hätten eingelegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einlegen
du
würdest einlegen
er/sie/es
würde einlegen
wir
würden einlegen
ihr
würdet einlegen
sie/Sie
würden einlegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingelegt haben
du
würdest eingelegt haben
er/sie/es
würde eingelegt haben
wir
würden eingelegt haben
ihr
würdet eingelegt haben
sie/Sie
würden eingelegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einlegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lege ein; leg ein
ihr
legt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einlegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
