Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
konzentriere
du
konzentrierst
er/sie/es
konzentriert
wir
konzentrieren
ihr
konzentriert
sie/Sie
konzentrieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
konzentrierte
du
konzentriertest
er/sie/es
konzentrierte
wir
konzentrierten
ihr
konzentriertet
sie/Sie
konzentrierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe konzentriert
du
hast konzentriert
er/sie/es
hat konzentriert
wir
haben konzentriert
ihr
habt konzentriert
sie/Sie
haben konzentriert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte konzentriert
du
hattest konzentriert
er/sie/es
hatte konzentriert
wir
hatten konzentriert
ihr
hattet konzentriert
sie/Sie
hatten konzentriert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde konzentrieren
du
wirst konzentrieren
er/sie/es
wird konzentrieren
wir
werden konzentrieren
ihr
werdet konzentrieren
sie/Sie
werden konzentrieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde konzentriert haben
du
wirst konzentriert haben
er/sie/es
wird konzentriert haben
wir
werden konzentriert haben
ihr
werdet konzentriert haben
sie/Sie
werden konzentriert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [konzentrieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
konzentriere
du
konzentrierest
er/sie/es
konzentriere
wir
konzentrieren
ihr
konzentrieret
sie/Sie
konzentrieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe konzentriert
du
habest konzentriert
er/sie/es
habe konzentriert
wir
haben konzentriert
ihr
habet konzentriert
sie/Sie
haben konzentriert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde konzentrieren
du
werdest konzentrieren
er/sie/es
werde konzentrieren
wir
werden konzentrieren
ihr
werdet konzentrieren
sie/Sie
werden konzentrieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde konzentriert haben
du
werdest konzentriert haben
er/sie/es
werde konzentriert haben
wir
werden konzentriert haben
ihr
werdet konzentriert haben
sie/Sie
werden konzentriert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
konzentrierte
du
konzentriertest
er/sie/es
konzentrierte
wir
konzentrierten
ihr
konzentriertet
sie/Sie
konzentrierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte konzentriert
du
hättest konzentriert
er/sie/es
hätte konzentriert
wir
hätten konzentriert
ihr
hättet konzentriert
sie/Sie
hätten konzentriert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde konzentrieren
du
würdest konzentrieren
er/sie/es
würde konzentrieren
wir
würden konzentrieren
ihr
würdet konzentrieren
sie/Sie
würden konzentrieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde konzentriert haben
du
würdest konzentriert haben
er/sie/es
würde konzentriert haben
wir
würden konzentriert haben
ihr
würdet konzentriert haben
sie/Sie
würden konzentriert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [konzentrieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
konzentriere; konzentrier
ihr
konzentriert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [konzentrieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
