Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schnelle
du
schnellst
er/sie/es
schnellt
wir
schnellen
ihr
schnellt
sie/Sie
schnellen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schnellte
du
schnelltest
er/sie/es
schnellte
wir
schnellten
ihr
schnelltet
sie/Sie
schnellten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschnellt
du
hast geschnellt
er/sie/es
hat geschnellt
wir
haben geschnellt
ihr
habt geschnellt
sie/Sie
haben geschnellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschnellt
du
hattest geschnellt
er/sie/es
hatte geschnellt
wir
hatten geschnellt
ihr
hattet geschnellt
sie/Sie
hatten geschnellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schnellen
du
wirst schnellen
er/sie/es
wird schnellen
wir
werden schnellen
ihr
werdet schnellen
sie/Sie
werden schnellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschnellt haben
du
wirst geschnellt haben
er/sie/es
wird geschnellt haben
wir
werden geschnellt haben
ihr
werdet geschnellt haben
sie/Sie
werden geschnellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schnellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schnelle
du
schnellest
er/sie/es
schnelle
wir
schnellen
ihr
schnellet
sie/Sie
schnellen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschnellt
du
habest geschnellt
er/sie/es
habe geschnellt
wir
haben geschnellt
ihr
habet geschnellt
sie/Sie
haben geschnellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schnellen
du
werdest schnellen
er/sie/es
werde schnellen
wir
werden schnellen
ihr
werdet schnellen
sie/Sie
werden schnellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschnellt haben
du
werdest geschnellt haben
er/sie/es
werde geschnellt haben
wir
werden geschnellt haben
ihr
werdet geschnellt haben
sie/Sie
werden geschnellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schnellte
du
schnelltest
er/sie/es
schnellte
wir
schnellten
ihr
schnelltet
sie/Sie
schnellten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschnellt
du
hättest geschnellt
er/sie/es
hätte geschnellt
wir
hätten geschnellt
ihr
hättet geschnellt
sie/Sie
hätten geschnellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schnellen
du
würdest schnellen
er/sie/es
würde schnellen
wir
würden schnellen
ihr
würdet schnellen
sie/Sie
würden schnellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschnellt haben
du
würdest geschnellt haben
er/sie/es
würde geschnellt haben
wir
würden geschnellt haben
ihr
würdet geschnellt haben
sie/Sie
würden geschnellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schnellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schnelle; schnell
ihr
schnellt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schnellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
