Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
segle; segele
du
segelst
er/sie/es
segelt
wir
segeln
ihr
segelt
sie/Sie
segeln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
segelte
du
segeltest
er/sie/es
segelte
wir
segelten
ihr
segeltet
sie/Sie
segelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesegelt
du
hast gesegelt
er/sie/es
hat gesegelt
wir
haben gesegelt
ihr
habt gesegelt
sie/Sie
haben gesegelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesegelt
du
hattest gesegelt
er/sie/es
hatte gesegelt
wir
hatten gesegelt
ihr
hattet gesegelt
sie/Sie
hatten gesegelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde segeln
du
wirst segeln
er/sie/es
wird segeln
wir
werden segeln
ihr
werdet segeln
sie/Sie
werden segeln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesegelt haben
du
wirst gesegelt haben
er/sie/es
wird gesegelt haben
wir
werden gesegelt haben
ihr
werdet gesegelt haben
sie/Sie
werden gesegelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [segeln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
segle; segele
du
segelst
er/sie/es
segle; segele
wir
segeln
ihr
segelt
sie/Sie
segeln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesegelt
du
habest gesegelt
er/sie/es
habe gesegelt
wir
haben gesegelt
ihr
habet gesegelt
sie/Sie
haben gesegelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde segeln
du
werdest segeln
er/sie/es
werde segeln
wir
werden segeln
ihr
werdet segeln
sie/Sie
werden segeln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesegelt haben
du
werdest gesegelt haben
er/sie/es
werde gesegelt haben
wir
werden gesegelt haben
ihr
werdet gesegelt haben
sie/Sie
werden gesegelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
segelte
du
segeltest
er/sie/es
segelte
wir
segelten
ihr
segeltet
sie/Sie
segelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesegelt
du
hättest gesegelt
er/sie/es
hätte gesegelt
wir
hätten gesegelt
ihr
hättet gesegelt
sie/Sie
hätten gesegelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde segeln
du
würdest segeln
er/sie/es
würde segeln
wir
würden segeln
ihr
würdet segeln
sie/Sie
würden segeln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesegelt haben
du
würdest gesegelt haben
er/sie/es
würde gesegelt haben
wir
würden gesegelt haben
ihr
würdet gesegelt haben
sie/Sie
würden gesegelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [segeln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
segle; segele
ihr
segelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [segeln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
