Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
spule
du
spulst
er/sie/es
spult
wir
spulen
ihr
spult
sie/Sie
spulen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
spulte
du
spultest
er/sie/es
spulte
wir
spulten
ihr
spultet
sie/Sie
spulten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gespult
du
hast gespult
er/sie/es
hat gespult
wir
haben gespult
ihr
habt gespult
sie/Sie
haben gespult
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gespult
du
hattest gespult
er/sie/es
hatte gespult
wir
hatten gespult
ihr
hattet gespult
sie/Sie
hatten gespult
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde spulen
du
wirst spulen
er/sie/es
wird spulen
wir
werden spulen
ihr
werdet spulen
sie/Sie
werden spulen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gespult haben
du
wirst gespult haben
er/sie/es
wird gespult haben
wir
werden gespult haben
ihr
werdet gespult haben
sie/Sie
werden gespult haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [spülen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
spule
du
spulest
er/sie/es
spule
wir
spulen
ihr
spulet
sie/Sie
spulen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gespult
du
habest gespult
er/sie/es
habe gespult
wir
haben gespult
ihr
habet gespult
sie/Sie
haben gespult
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde spulen
du
werdest spulen
er/sie/es
werde spulen
wir
werden spulen
ihr
werdet spulen
sie/Sie
werden spulen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gespult haben
du
werdest gespult haben
er/sie/es
werde gespult haben
wir
werden gespult haben
ihr
werdet gespult haben
sie/Sie
werden gespult haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
spulte
du
spultest
er/sie/es
spulte
wir
spulten
ihr
spultet
sie/Sie
spulten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gespult
du
hättest gespult
er/sie/es
hätte gespult
wir
hätten gespult
ihr
hättet gespult
sie/Sie
hätten gespult
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde spulen
du
würdest spulen
er/sie/es
würde spulen
wir
würden spulen
ihr
würdet spulen
sie/Sie
würden spulen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gespult haben
du
würdest gespult haben
er/sie/es
würde gespult haben
wir
würden gespult haben
ihr
würdet gespult haben
sie/Sie
würden gespult haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [spülen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
spule; spul
ihr
spult
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [spülen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
