Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verbiete
du
verbietest
er/sie/es
verbietet
wir
verbieten
ihr
verbietet
sie/Sie
verbieten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verbot
du
verbotest; verbotst
er/sie/es
verbot
wir
verboten
ihr
verbotet
sie/Sie
verboten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verboten
du
hast verboten
er/sie/es
hat verboten
wir
haben verboten
ihr
habt verboten
sie/Sie
haben verboten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verboten
du
hattest verboten
er/sie/es
hatte verboten
wir
hatten verboten
ihr
hattet verboten
sie/Sie
hatten verboten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verbieten
du
wirst verbieten
er/sie/es
wird verbieten
wir
werden verbieten
ihr
werdet verbieten
sie/Sie
werden verbieten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verboten haben
du
wirst verboten haben
er/sie/es
wird verboten haben
wir
werden verboten haben
ihr
werdet verboten haben
sie/Sie
werden verboten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verbieten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verbiete
du
verbietest
er/sie/es
verbiete
wir
verbieten
ihr
verbietet
sie/Sie
verbieten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verboten
du
habest verboten
er/sie/es
habe verboten
wir
haben verboten
ihr
habet verboten
sie/Sie
haben verboten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verbieten
du
werdest verbieten
er/sie/es
werde verbieten
wir
werden verbieten
ihr
werdet verbieten
sie/Sie
werden verbieten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verboten haben
du
werdest verboten haben
er/sie/es
werde verboten haben
wir
werden verboten haben
ihr
werdet verboten haben
sie/Sie
werden verboten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verböte
du
verbötest
er/sie/es
verböte
wir
verböten
ihr
verbötet
sie/Sie
verböten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verboten
du
hättest verboten
er/sie/es
hätte verboten
wir
hätten verboten
ihr
hättet verboten
sie/Sie
hätten verboten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verbieten
du
würdest verbieten
er/sie/es
würde verbieten
wir
würden verbieten
ihr
würdet verbieten
sie/Sie
würden verbieten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verboten haben
du
würdest verboten haben
er/sie/es
würde verboten haben
wir
würden verboten haben
ihr
würdet verboten haben
sie/Sie
würden verboten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verbieten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verbiete; verbiet
ihr
verbietet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verbieten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
