Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verletze
du
verletzt
er/sie/es
verletzt
wir
verletzen
ihr
verletzt
sie/Sie
verletzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verletzte
du
verletztest
er/sie/es
verletzte
wir
verletzten
ihr
verletztet
sie/Sie
verletzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verletzt
du
hast verletzt
er/sie/es
hat verletzt
wir
haben verletzt
ihr
habt verletzt
sie/Sie
haben verletzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verletzt
du
hattest verletzt
er/sie/es
hatte verletzt
wir
hatten verletzt
ihr
hattet verletzt
sie/Sie
hatten verletzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verletzen
du
wirst verletzen
er/sie/es
wird verletzen
wir
werden verletzen
ihr
werdet verletzen
sie/Sie
werden verletzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verletzt haben
du
wirst verletzt haben
er/sie/es
wird verletzt haben
wir
werden verletzt haben
ihr
werdet verletzt haben
sie/Sie
werden verletzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verletzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verletze
du
verletzest
er/sie/es
verletze
wir
verletzen
ihr
verletzet
sie/Sie
verletzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verletzt
du
habest verletzt
er/sie/es
habe verletzt
wir
haben verletzt
ihr
habet verletzt
sie/Sie
haben verletzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verletzen
du
werdest verletzen
er/sie/es
werde verletzen
wir
werden verletzen
ihr
werdet verletzen
sie/Sie
werden verletzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verletzt haben
du
werdest verletzt haben
er/sie/es
werde verletzt haben
wir
werden verletzt haben
ihr
werdet verletzt haben
sie/Sie
werden verletzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verletzte
du
verletztest
er/sie/es
verletzte
wir
verletzten
ihr
verletztet
sie/Sie
verletzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verletzt
du
hättest verletzt
er/sie/es
hätte verletzt
wir
hätten verletzt
ihr
hättet verletzt
sie/Sie
hätten verletzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verletzen
du
würdest verletzen
er/sie/es
würde verletzen
wir
würden verletzen
ihr
würdet verletzen
sie/Sie
würden verletzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verletzt haben
du
würdest verletzt haben
er/sie/es
würde verletzt haben
wir
würden verletzt haben
ihr
würdet verletzt haben
sie/Sie
würden verletzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verletzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verletze; verletz
ihr
verletzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verletzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);