Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verständige
du
verständigst
er/sie/es
verständigt
wir
verständigen
ihr
verständigt
sie/Sie
verständigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verständigte
du
verständigtest
er/sie/es
verständigte
wir
verständigten
ihr
verständigtet
sie/Sie
verständigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verständigt
du
hast verständigt
er/sie/es
hat verständigt
wir
haben verständigt
ihr
habt verständigt
sie/Sie
haben verständigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verständigt
du
hattest verständigt
er/sie/es
hatte verständigt
wir
hatten verständigt
ihr
hattet verständigt
sie/Sie
hatten verständigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verständigen
du
wirst verständigen
er/sie/es
wird verständigen
wir
werden verständigen
ihr
werdet verständigen
sie/Sie
werden verständigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verständigt haben
du
wirst verständigt haben
er/sie/es
wird verständigt haben
wir
werden verständigt haben
ihr
werdet verständigt haben
sie/Sie
werden verständigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verständigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verständige
du
verständigest
er/sie/es
verständige
wir
verständigen
ihr
verständiget
sie/Sie
verständigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verständigt
du
habest verständigt
er/sie/es
habe verständigt
wir
haben verständigt
ihr
habet verständigt
sie/Sie
haben verständigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verständigen
du
werdest verständigen
er/sie/es
werde verständigen
wir
werden verständigen
ihr
werdet verständigen
sie/Sie
werden verständigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verständigt haben
du
werdest verständigt haben
er/sie/es
werde verständigt haben
wir
werden verständigt haben
ihr
werdet verständigt haben
sie/Sie
werden verständigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verständigte
du
verständigtest
er/sie/es
verständigte
wir
verständigten
ihr
verständigtet
sie/Sie
verständigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verständigt
du
hättest verständigt
er/sie/es
hätte verständigt
wir
hätten verständigt
ihr
hättet verständigt
sie/Sie
hätten verständigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verständigen
du
würdest verständigen
er/sie/es
würde verständigen
wir
würden verständigen
ihr
würdet verständigen
sie/Sie
würden verständigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verständigt haben
du
würdest verständigt haben
er/sie/es
würde verständigt haben
wir
würden verständigt haben
ihr
würdet verständigt haben
sie/Sie
würden verständigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verständigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verständige; verständig
ihr
verständigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verständigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
