Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bespreche
du
besprichst
er/sie/es
bespricht
wir
besprechen
ihr
besprecht
sie/Sie
besprechen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
besprach
du
besprachst
er/sie/es
besprach
wir
besprachen
ihr
bespracht
sie/Sie
besprachen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe besprochen
du
hast besprochen
er/sie/es
hat besprochen
wir
haben besprochen
ihr
habt besprochen
sie/Sie
haben besprochen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte besprochen
du
hattest besprochen
er/sie/es
hatte besprochen
wir
hatten besprochen
ihr
hattet besprochen
sie/Sie
hatten besprochen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde besprechen
du
wirst besprechen
er/sie/es
wird besprechen
wir
werden besprechen
ihr
werdet besprechen
sie/Sie
werden besprechen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde besprochen haben
du
wirst besprochen haben
er/sie/es
wird besprochen haben
wir
werden besprochen haben
ihr
werdet besprochen haben
sie/Sie
werden besprochen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [besprechen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bespreche
du
besprechest
er/sie/es
bespreche
wir
besprechen
ihr
besprechet
sie/Sie
besprechen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe besprochen
du
habest besprochen
er/sie/es
habe besprochen
wir
haben besprochen
ihr
habet besprochen
sie/Sie
haben besprochen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde besprechen
du
werdest besprechen
er/sie/es
werde besprechen
wir
werden besprechen
ihr
werdet besprechen
sie/Sie
werden besprechen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde besprochen haben
du
werdest besprochen haben
er/sie/es
werde besprochen haben
wir
werden besprochen haben
ihr
werdet besprochen haben
sie/Sie
werden besprochen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bespräche
du
besprächest; besprächst
er/sie/es
bespräche
wir
besprächen
ihr
besprächet; besprächt
sie/Sie
besprächen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte besprochen
du
hättest besprochen
er/sie/es
hätte besprochen
wir
hätten besprochen
ihr
hättet besprochen
sie/Sie
hätten besprochen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde besprechen
du
würdest besprechen
er/sie/es
würde besprechen
wir
würden besprechen
ihr
würdet besprechen
sie/Sie
würden besprechen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde besprochen haben
du
würdest besprochen haben
er/sie/es
würde besprochen haben
wir
würden besprochen haben
ihr
würdet besprochen haben
sie/Sie
würden besprochen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [besprechen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
besprich
ihr
besprecht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [besprechen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
