Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fische
du
fischst
er/sie/es
fischt
wir
fischen
ihr
fischt
sie/Sie
fischen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fischte
du
fischtest
er/sie/es
fischte
wir
fischten
ihr
fischtet
sie/Sie
fischten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefischt
du
hast gefischt
er/sie/es
hat gefischt
wir
haben gefischt
ihr
habt gefischt
sie/Sie
haben gefischt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefischt
du
hattest gefischt
er/sie/es
hatte gefischt
wir
hatten gefischt
ihr
hattet gefischt
sie/Sie
hatten gefischt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fischen
du
wirst fischen
er/sie/es
wird fischen
wir
werden fischen
ihr
werdet fischen
sie/Sie
werden fischen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefischt haben
du
wirst gefischt haben
er/sie/es
wird gefischt haben
wir
werden gefischt haben
ihr
werdet gefischt haben
sie/Sie
werden gefischt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fischen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fische
du
fischest
er/sie/es
fische
wir
fischen
ihr
fischet
sie/Sie
fischen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefischt
du
habest gefischt
er/sie/es
habe gefischt
wir
haben gefischt
ihr
habet gefischt
sie/Sie
haben gefischt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fischen
du
werdest fischen
er/sie/es
werde fischen
wir
werden fischen
ihr
werdet fischen
sie/Sie
werden fischen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefischt haben
du
werdest gefischt haben
er/sie/es
werde gefischt haben
wir
werden gefischt haben
ihr
werdet gefischt haben
sie/Sie
werden gefischt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fischte
du
fischtest
er/sie/es
fischte
wir
fischten
ihr
fischtet
sie/Sie
fischten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefischt
du
hättest gefischt
er/sie/es
hätte gefischt
wir
hätten gefischt
ihr
hättet gefischt
sie/Sie
hätten gefischt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fischen
du
würdest fischen
er/sie/es
würde fischen
wir
würden fischen
ihr
würdet fischen
sie/Sie
würden fischen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefischt haben
du
würdest gefischt haben
er/sie/es
würde gefischt haben
wir
würden gefischt haben
ihr
würdet gefischt haben
sie/Sie
würden gefischt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fischen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fische; fisch
ihr
fischt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fischen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
