Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
sehe zu
du
siehst zu
er/sie/es
sieht zu
wir
sehen zu
ihr
seht zu
sie/Sie
sehen zu
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sah zu
du
sahst zu
er/sie/es
sah zu
wir
sahen zu
ihr
saht zu
sie/Sie
sahen zu
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe zugesehen
du
hast zugesehen
er/sie/es
hat zugesehen
wir
haben zugesehen
ihr
habt zugesehen
sie/Sie
haben zugesehen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte zugesehen
du
hattest zugesehen
er/sie/es
hatte zugesehen
wir
hatten zugesehen
ihr
hattet zugesehen
sie/Sie
hatten zugesehen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde zusehen
du
wirst zusehen
er/sie/es
wird zusehen
wir
werden zusehen
ihr
werdet zusehen
sie/Sie
werden zusehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde zugesehen haben
du
wirst zugesehen haben
er/sie/es
wird zugesehen haben
wir
werden zugesehen haben
ihr
werdet zugesehen haben
sie/Sie
werden zugesehen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [zusehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
sehe zu
du
sehe zu
er/sie/es
sehe zu
wir
sehen zu
ihr
sehet zu
sie/Sie
sehen zu
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe zugesehen
du
habest zugesehen
er/sie/es
habe zugesehen
wir
haben zugesehen
ihr
habet zugesehen
sie/Sie
haben zugesehen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde zusehen
du
werdest zusehen
er/sie/es
werde zusehen
wir
werden zusehen
ihr
werdet zusehen
sie/Sie
werden zusehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde zugesehen haben
du
werdest zugesehen haben
er/sie/es
werde zugesehen haben
wir
werden zugesehen haben
ihr
werdet zugesehen haben
sie/Sie
werden zugesehen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sähe zu
du
sähest zu; sähst zu
er/sie/es
sähe zu
wir
sähen zu
ihr
sähet zu; säht zu
sie/Sie
sähen zu
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte zugesehen
du
hättest zugesehen
er/sie/es
hätte zugesehen
wir
hätten zugesehen
ihr
hättet zugesehen
sie/Sie
hätten zugesehen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde zusehen
du
würdest zusehen
er/sie/es
würde zusehen
wir
würden zusehen
ihr
würdet zusehen
sie/Sie
würden zusehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde zugesehen haben
du
würdest zugesehen haben
er/sie/es
würde zugesehen haben
wir
werden zugesehen haben
ihr
werdet zugesehen haben
sie/Sie
werden zugesehen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [zusehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
siehe zu; sieh zu
ihr
seht zu
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [zusehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
