Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
strahle
du
strahlst
er/sie/es
strahlt
wir
strahlen
ihr
strahlt
sie/Sie
strahlen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
strahlte
du
strahltest
er/sie/es
strahlte
wir
strahlten
ihr
strahltet
sie/Sie
strahlten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestrahlt
du
hast gestrahlt
er/sie/es
hat gestrahlt
wir
haben gestrahlt
ihr
habt gestrahlt
sie/Sie
haben gestrahlt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestrahlt
du
hattest gestrahlt
er/sie/es
hatte gestrahlt
wir
hatten gestrahlt
ihr
hattet gestrahlt
sie/Sie
hatten gestrahlt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde strahlen
du
wirst strahlen
er/sie/es
wird strahlen
wir
werden strahlen
ihr
werdet strahlen
sie/Sie
werden strahlen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestrahlt haben
du
wirst gestrahlt haben
er/sie/es
wird gestrahlt haben
wir
werden gestrahlt haben
ihr
werdet gestrahlt haben
sie/Sie
werden gestrahlt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [strahlen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
strahle
du
strahlest
er/sie/es
strahle
wir
strahlen
ihr
strahlet
sie/Sie
strahlen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestrahlt
du
habest gestrahlt
er/sie/es
habe gestrahlt
wir
haben gestrahlt
ihr
habet gestrahlt
sie/Sie
haben gestrahlt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde strahlen
du
werdest strahlen
er/sie/es
werde strahlen
wir
werden strahlen
ihr
werdet strahlen
sie/Sie
werden strahlen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestrahlt haben
du
werdest gestrahlt haben
er/sie/es
werde gestrahlt haben
wir
werden gestrahlt haben
ihr
werdet gestrahlt haben
sie/Sie
werden gestrahlt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
strahlte
du
strahltest
er/sie/es
strahlte
wir
strahlten
ihr
strahltet
sie/Sie
strahlten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestrahlt
du
hättest gestrahlt
er/sie/es
hätte gestrahlt
wir
hätten gestrahlt
ihr
hättet gestrahlt
sie/Sie
hätten gestrahlt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde strahlen
du
würdest strahlen
er/sie/es
würde strahlen
wir
würden strahlen
ihr
würdet strahlen
sie/Sie
würden strahlen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestrahlt haben
du
würdest gestrahlt haben
er/sie/es
würde gestrahlt haben
wir
würden gestrahlt haben
ihr
würdet gestrahlt haben
sie/Sie
würden gestrahlt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [strahlen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
strahle; strahl
ihr
strahlt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [strahlen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
